Η αρτηριακής πίεση στα παιδιά πρέπει να μετράται και να αποτελεί μέρος της κλινικής εξέτασης. Σε παιδιά ηλικίας άνω των 3 χρόνων η μέτρηση πρέπει να γίνεται μία φορά τον χρόνο.Από τη γέννηση έως την ηλικία των 3 χρόνων η Α.Π. θα πρέπει να έχει μετρηθεί τουλάχιστον μία φορά. Η μέτρηση της Α.Π. γίνεται με την κατάλληλη περιχειρίδα για την ηλικία και τη σωματική ανάπτυξη του παιδιού, ενώ το παιδί προσπαθούμε να είναι σε ήρεμη κατάσταση. Η εφαρμογή μη σωστής περιχειρίδας μπορεί να οδηγήσει σε ψευδώς υψηλές ή χαμηλές τιμές Α.Π.Στα παιδιά, οι τιμές της συστολικής και διαστολικής Α.Π. κυμαίνονται βάσει της ηλικίας και του φύλου σε εκατοστιαίες θέσεις (Ε.Θ.)

Φυσιολογικές τιμές Α.Π. θεωρούνται εκείνες που η συστολική και η διαστολική είναι μικρότερες από την 90η Ε.Θ. για την ηλικία και το φύλο. Τιμές συστολικής ή/ και διαστολικής Α.Π. μεταξύ 90ης Ε.Θ. και 95ης Ε.Θ. θεωρούνται υψηλές φυσιολογικές ή προϋπέρταση βάσει τελευταίας ταξινομήσεως. Αρτηριακή υπέρταση θεωρείται όταν η συστολική ή/ και η διαστολική Α.Π. είναι άνω της 95ης Ε.Θ. για την ηλικία και το φύλο.

Η αρτηριακή πίεση στα παιδιά επηρεάζεται από παράγοντες όπως το σωματικό βάρος, το ύψος, το οικογενειακό ιστορικό, η δυσλιπιδαιμία κ.α. Στα παιδιά αρτηριακή υπέρταση παρατηρείται σε συχνότητα περίπου 1%. Στην πρώτη δεκαετία της ζωής, τα συχνότερα αίτια υπέρτασης είναι νεφρικής αιτολογίας (60-80%), και ακολουθούν τα καρδιακά αίτια (στένωση ισθμού της αορτής). Παθήσεις του Κ.Ν.Σ. ή ενδοκρινικά αίτια είναι σπάνια. Μετά το 10ο έτος η ιδιοπαθής υπέρταση είναι το πιο συχνό αίτιο και ακολουθούν τα νεφρικά αίτια και σπανιότερα τα καρδιολογικά αίτια.

Η αρτηριακή υπέρταση στα παιδιά μπορεί να διαλάθει αν δε γίνεται τακτική μέτρηση αυτής όπως προαναφέρθηκε, δεδομένου ότι τα συμπτώματα είναι ελάχιστα. Μεγάλα παιδιά μπορεί να παραπονεθούν για κεφαλαλγία, ζάλη, διαταραχές της όρασης ή συμπτώματα από την υποκείμενη νόσο.

Μακροχρόνια αρτηριακή υπέρταση που δεν έχει διαπιστωθεί, μπορεί να προκαλέσει συμπτώματα από ανεπάρκεια της αριστερής κοιλίας.
Σε παιδιά, όταν διαπιστωθεί Α.Π. >90η Ε.Θ. για την ηλικία και το φύλο, σε 3 τουλάχιστον μετρήσεις με την κατάλληλη περιχειρίδα και σε ήρεμη κατάσταση του παιδιού, οφείλουμε να εκτιμήσουμε κατ’ αρχάς την Α.Π. σε συνάρτηση με τη σωματική ανάπτυξη. Αν η αυξημένη Α.Π. μπορεί να δικαιολογηθεί λόγω του ύψους (υψηλό παιδί για την ηλικία του) ή του σωματικού βάρους (παχύσαρκο παιδί), συνιστάται έλεγχος του βάρους του σώματος με διαιτητική αγωγή, αλλαγή του τρόπου ζωής (άσκηση) και εκτίμηση της Α.Π. κάθε 6 μήνες.

Σε περιπτώσεις που η Α.Π. είναι άνω της 95ης Ε.Θ. ή μεταξύ 90ης Ε.Θ. και 95ης Ε.Θ. αλλά δεν μπορεί να δικαιολογηθεί με το βάρος και το ύψος του παιδιού, τότε προτείνεται και εργαστηριακή διερεύνηση, η οποία πρέπει να περιλαμβάνει αιματολογικό, βιοχημικό έλεγχο καθώς και έλεγχο των οργάνων στόχων όπως νεφροί, καρδιά και οφθαλμοί. Σε μικρά παιδιά, κάτω του 1 έτους, αυξημένη Α.Π. είναι πάντα δυτεροπαθής και απαιτείται πλήρης εργαστηριακή διερεύνηση για να εντοπισθεί η αιτιολογία.

Στις περισσότερες περιπτώσεις, ο έλεγχος του σωματικού βάρους, η σωστή διατροφή και η σωματική άσκηση αρκούν για την αντιμετώπιση αυξημένης Α.Π. στα παιδιά και την διατήρησή της σε φυσιολογικά επίπεδα (<90η Ε.Θ.) για την ηλικία τους.

Στις ελάχιστες περιπτώσεις, όπου η Α.Π. παραμένει άνω της 95ης Ε.Θ. παρά την πιστή εφαρμογή των ανωτέρω οδηγιών ή παρατηρηθούν διαταραχές στα όργανα στόχους (όπως υπερτροφία της αριστερής κοιλίας), τότε θα χρειαστεί και φαρμακευτική αγωγή. Σε αρτηριακή υπέρταση δευτεροπαθή, η αντιμετώπιση της υποκείμενης νόσου θα ελέγξει την αρτηριακή πίεση. Στόχος μας είναι η διατήρηση της Α.Π. στην παιδική ηλικία σε φυσιολογικές τιμές (<90η Ε.Θ.) διότι είναι γνωστό ότι παιδιά με αυξημένη Α.Π. είναι υποψήφιοι ενήλικες με υπέρταση.

Η αποφυγή παχυσαρκίας, η σωστή διατροφή με διαιτολόγιο πλούσιο σε κάλιο και ασβέστιο, πτωχό σε νάτριο και περιορισμό της κατανάλωσης κεκορεσμένων λιπαρών οξέων, η σωματική άσκηση και η αποφυγή άλλων παραγόντων κινδύνου όπως το κάπνισμα στους εφήβους, βοηθούν στη διατήρηση φυσιολογικής αρτηριακής πίεσης.