Η ενδοσκοπική ρινοχειρουργική εμφανίστηκε στην Ελλάδα στα μέσα του 1990. Στην Ευρώπη εφαρμόστηκε στις αρχές του 1980, αρχικά ως διαγνωστική τεχνική και προς το τέλος της δεκαετίας ως χειρουργική για τους παραρρίνιους κόλπους.

Με την εμφάνιση των νέων τεχνικών της ενδοσκοπικής  πραγματοποιήθηκε η μεγάλη αλλαγή, σε πρώτη φάση στη διεύρυνση της γνώσης της παθολογίας της μύτης, στη λεπτομερή περιγραφή των ανατομικών δομών,  την καθιέρωση της ονοματολογίας των επιμέρους δομών του πλαγίου ρινικού τοιχώματος  και κυρίως στον τρόπο αντιμετώπισης  των φλεγμονωδών παθήσεων των παραρρινίων  που μέχρι εκείνη την εποχή θεωρούνταν δύσκολες,  έως και αθεράπευτες  χειρουργικά.

Σήμερα η ενδοσκοπική  χειρουργική  εφαρμόζεται με μεγάλη επιτυχία και πέραν των ορίων της ρινός και των παραρρινίων κόλπων. Έτσι, είμαστε σε θέση να αντιμετωπίσουμε και παθήσεις της βάσεως του προσθίου κρανιακού βόθρου, καθώς και  του έσω τοιχώματος του κόγχου (οφθαλμού), δίνοντας λύσεις και θεραπείες που άλλοτε απαιτούσαν πολυήμερες νοσηλείες με δύσκολη αποκατάσταση.

Οι τέσσερις μεγάλες κατηγορίες παθήσεων που αντιμετωπίζονται χειρουργικά με τη χρήση του ενδοσκοπίου είναι οι εξής :

1 . Ανατομικές δυσμορφίες ή παθολογίες ρινός

Αφορούν  παθήσεις  όπως  Σκολίωση ρινικού διαφράγματος, Υπερτροφία κάτω ρινικών κογχών και μέσων ρινικών κογχών, Υπερτροφία αδενοειδών, Ρινικές ατρησίες και Ρινορραγίες.

Οι παραπάνω παθήσεις δημιουργούν δυσχέρεια της ρινικής αναπνοής και μειώνουν την ποιότητα της καθημερινής ζωής. Αποτελούν δε, τα πιο συχνά χειρουργικά περιστατικά στη ρινολογία. Σήμερα αντιμετωπίζονται ενδοσκοπικά, με τα μεγάλα πλεονεκτήματα της μεθόδου αυτής, όπως η  ακρίβεια των χειρισμών, η ελαχιστοποίηση της πιθανότητας ρινορραγίας, η  ανώδυνη μετεγχειρητική πορεία (χωρίς πωματισμό ) και τέλος η  μικρότερη χρονικά νοσηλεία.

2 . Χρόνιες φλεγμονώδεις παθήσεις  των παραρρινίων κόλπων (FESS)

Αφορούν  παθήσεις όπως Χρόνια παραρρινοκολπίτιδα (ιγμορίτιδα, ηθμοειδίτιδα, σφηνοειδίτιδα, μετωπιαία κολπίτιδα), Πολύποδες ρινός, Μυκητώματα, Κύστες κόλπων, Βλεννογονοπυοκήλες.

Οι  παθήσεις αυτές λόγω της δύσκολης θεραπείας τους, αποτέλεσαν αιτία της αρχικής εφαρμογής της λειτουργικής ενδοσκοπικής χειρουργικής  παραρρινίων (FESS). Με το συνδυασμό της σωστής  χειρουργικής τεχνικής και των νέων φαρμακευτικών μετεγχειρητικών πρωτοκόλλων, επιτυγχάνεται η πλήρης θεραπεία τους.

3 . Όγκοι ρινός παραρρινίων

Αφορούν  παθήσεις όπως Οστεώματα, Ανάστροφα θηλώματα, Χονδρώματα, Αιμαγγειώματα, Ρινοϊνώματα  και Κακοήθεις όγκοι.

Οι παθήσεις αυτές αποτελούν μια μεγάλη κατηγορία μορφωμάτων που αντιμετωπίζονται πλέον ενδοσκοπικά, αφού σχεδιάστηκαν νέες προσπελάσεις με αποτέλεσμα την επί υγιών ορίων αφαίρεση ακέραιων των όγκων, χωρίς την ύπαρξη εξωτερικών τομών και αισθητικών παραμορφώσεων του προσώπου.

4 . Φλεγμονές ή όγκοι βάσεως κρανίου και παρακείμενων οργάνων

Αφορούν παθήσεις όπως  Όγκοι πρόσθιου κρανιακού βόθρου (αισθησιονευροβλαστώματα, μηνιγγοκήλες), Όγκοι υπόφυσης (μικροαδενώματα, μακροαδενώματα), Όγκοι ή φλεγμονές έσω τοιχώματος του κόγχου –οφθαλμού, Αποσυμπίεση κόγχου και Ενδοσκοπικές ασκορινοστομίες.

Οι παραπάνω παθολογίες ξεπερνούν τα όρια της ρινοχειρουργικής και γι’ αυτό αντιμετωπίζονται συνήθως ομαδικά, με τη συνεργασία και άλλων ειδικών όπως νευροχειρουργοί, οφθαλμίατροι και επεμβατικοί ακτινολόγοι.

Η εξέλιξη της τεχνολογίας των τελευταίων ετών  μας έχει προσφέρει ευκρινέστερη εικόνα, πιο ακριβή χειρουργικά εργαλεία αλλά και μεγαλύτερη ασφάλεια με τη χρήση σύγχρονων πλοηγών.

Χάρη στην εμπειρία 20 χρόνων, τόσο σε αριθμό περιστατικών όσο και στην ευρύτητα της γκάμας των παθήσεων, καθώς και η επιτυχημένη συνεργασία τα τελευταία χρόνια με άλλες ειδικότητες στην «Ευρωκλινική» έχουν δημιουργήσει ένα κέντρο εξειδίκευσης και αναφοράς γι’ αυτές τις παθήσεις