Σκελετικές Διαταραχές: Εισαγωγή

Σκελετικές διαταραχές, ένα γνωστό φαινόμενο; Στη σημερινή εποχή οι απαιτήσεις και οι επιθυμίες για αισθητική τελειότητα, έχουν επικρατήσει.  Το γεγονός αυτό οδηγεί συχνά ανθρώπους με μικρά ή μεγαλύτερα προβλήματα εμφάνισης να αναζητήσουν βοήθεια από τις ιατρικές ειδικότητες που μπορούν να προσφέρουν  λύσεις στην ολοένα και αυξανόμενη ανάγκη για αισθητικά  αποδεκτή εμφάνιση.

Η πλειοψηφία των αναζητήσεων αυτών αναφέρεται σε αισθητικά προβλήματα της περιοχής του προσώπου και κατά κύριο λόγο έχει να κάνει με τα αποτελέσματα των μεταβολών λόγω ηλικίας.

Υπάρχουν όμως και αισθητικά προβλήματα στο πρόσωπο που συνοδεύονται από λειτουργικές διαταραχές και αφορούν κυρίως  νεότερες ηλικιακές ομάδες ασθενών.

Σκελετικές Διαταραχές: Ποιες είναι;

Είναι τα προβλήματα που αναφέρονται στην διαταραχή της ανάπτυξης και της αρμονικής σχέσης μεταξύ των οστών του σπλαχνικού κρανίου, ιδιαίτερα της άνω και κάτω γνάθου.

Όλοι μπορούμε να διακρίνουμε ότι ένα πρόσωπο με ιδιαίτερα μακρύ ή μεγάλο σαγόνι, δεν είναι ιδιαίτερα αισθητικό.  Το ίδιο θα θεωρήσουμε για ένα πολύ μικρό σαγόνι το οποίο δημιουργεί μία έντονη κυρτότητα στο προφίλ του πρόσωπου του ασθενή.

Ανάλογα, αν η άνω γνάθος δεν είναι ανεπτυγμένη επαρκώς, τότε το μέσο τριτημόριο του προσώπου θα είναι πιο “βυθισμένο” από το κανονικό και η κάτω γνάθος θα φαίνεται ότι προβάλλει αντιαισθητικά, ενώ αυτή μπορεί να έχει κανονικό μέγεθος.

Αρκετές φορές οι διαταραχές αυτές συνυπάρχουν και στις δύο γνάθους με αποτέλεσμα οι αποκλίσεις  από την αισθητικά αποδεκτή  εμφάνιση να είναι ακόμη πιο έντονες.

Συχνά οι ανωμαλίες στη ανάπτυξη των γνάθων προκαλούν και ποικίλου βαθμού λειτουργικά προβλήματα.  Τα οστά των γνάθων φέρουν τα τόξα των δοντιών, όποτε κάθε διαταραχή στην ανάπτυξη των οστών συνοδεύεται από μεταβολή στη σχέση μεταξύ του άνω και του κάτω οδοντικού τόξου.

Αποτέλεσμα είναι οι διαταραχές στη μάσηση, στην κατάποση, στην ομιλία, στην προφορά συγκεκριμένων φθόγγων, η εμφάνιση υπνικής άπνοιας (σε ορισμένες περιπτώσεις)  και η δυσλειτουργία των κροταφογναθικών αρθρώσεων  που οδηγεί σε μυϊκή υπερτονία των μυών του προσώπου με συνοδό πόνο και δυσκολία  στην λειτουργία του στοματογναθικού συστήματος.

Πώς  θα διακρίνουμε έναν ασθενή με σκελετική διαταραχή του προσώπου;

Αν η απάντηση σε μία από τις παρακάτω ερωτήσεις είναι θετική, τότε χρειάζεται μια περαιτέρω διερεύνηση για την σκελετική δυσαρμονία που πιθανώς να υπάρχει:

Είναι η κάτω γνάθος πολύ μπροστά σε σχέση με την άνω γνάθο;

Είναι η κάτω γνάθος πολύ πίσω, πολύ μικρή, σε σχέση με το υπόλοιπο πρόσωπο;

Νομίζετε ότι έχετε ένα “αδύναμο” σαγόνι;

Είναι τα ζυγωματικά πολύ “μέσα”, πολύ μικρά;

Είναι το προφίλ του προσώπου πολύ κοίλο, ή πολύ κυρτό;

Είναι η γραμμή του χαμόγελού σας στραβή;

Φαίνονται πολύ τα ούλα των μπροστινών δοντιών της άνω γνάθου όταν γελάτε;

Είναι η γωνία μεταξύ του λαιμού και του σαγονιού σας πολύ αμβλεία;

Νομίζετε ότι το πρόσωπο σας είναι πολύ μακρύ;

Υπάρχει κενό μεταξύ των πάνω και κάτω μπροστινών δοντιών όταν κλείνετε το στόμα;

Βλέπετε το κέντρο του πηγουνιού σας να παρεκκλίνει προς μία κατεύθυνση;

Δυσκολεύεστε να φέρετε τα χείλη σας σε επαφή;

Η χειρουργική διόρθωση των σκελετικών διαταραχών στα οστά του σπλαχνικού κρανίου είναι έργο του ειδικού Γναθοπροσωπικού  Χειρουργού.  Πρόκειται για τον εξειδικευμένο  Ιατρό-Χειρουργό του Προσώπου ο οποίος  θα αναλάβει να διορθώσει τις αναπτυξιακές ανωμαλίες που οδηγούν σε παρεκκλίσεις στην θέση των γνάθων.

Σημαντική συμβολή στην θεραπεία των ασθενών αυτών έχει και ο ειδικός Ορθοδοντικός, ο οποίος καλείται προεγχειρητικά να προετοιμάσει κατάλληλα τις θέσεις των δοντιών των ασθενών ώστε να εφαρμόζουν τέλεια μετά την χειρουργική επέμβαση και τη μετακίνηση των γνάθων.

Αρχικά γίνεται μια λεπτομερής και πολύπλοκη κλινική και ακτινολογική ανάλυση των ιδιαίτερων χαρακτηριστικών του προσώπου του κάθε ασθενούς.  Με μια σύνθετη μελέτη η οποία ονομάζεται κεφαλομετρική ανάλυση και με την χρήση λογισμικού ηλεκτρονικών υπολογιστών,  ο χειρουργός αποφασίζει με ακρίβεια χιλιοστού, ποια είναι η αισθητικά και λειτουργικά αποδεκτή θέση του οστού που εμφανίζει τη διαταραχή, σε σχέση με τα υπόλοιπα οστά του συγκεκριμένου προσώπου.

Πριν από το χειρουργείο κατασκευάζεται ένας χειρουργικός νάρθηκας με βάση εκμαγεία των γνάθων του ασθενή.  Ο νάρθηκας αυτός καθοδηγεί τον χειρουργό να αποκαταστήσει τη διαταραχή επακριβώς, όπως κατέδειξε η κεφαλομετρική ανάλυση.

Τα οστά των γνάθων αποσπώνται  και τοποθετούνται σε νέα διορθωμένη θέση, η οποία βρίσκεται σε αρμονία με την θέση των υπολοίπων οστών του σπλαχνικού κρανίου.

Η μετεγχειρητική πορεία απαιτεί μία ή δύο ημέρες νοσηλείας στο νοσοκομείο (αναλόγως της διαταραχής), ο ασθενής εξέρχεται χωρίς να χρειάζεται ακινητοποίηση των γνάθων, ενώ θα πρέπει να παραμείνει σε μαλακή δίαιτα για 6 εβδομάδες.  Το πρήξιμο στο πρόσωπο υποχωρεί μετά από 7-10 ημέρες, ενώ παρόλο το εύρος της χειρουργικής παρέμβασης, οι ασθενείς δεν αναφέρουν  έντονο μετεγχειρητικό πόνο.   Είναι επίσης σημαντικό να αναφερθεί ότι όλες οι τομές γίνονται μέσα από το στόμα, οπότε δεν υπάρχουν μετεγχειρητικές τομές στο δέρμα του προσώπου.

Τα αποτελέσματα των επεμβάσεων αυτών είναι εντυπωσιακά, όχι μόνο στη διόρθωση της αισθητικής διαταραχής του προσώπου, αλλά και στην αποκατάσταση των συνοδών λειτουργικών προβλημάτων.

Τα χαρακτηριστικά του ατόμου δεν αλλάζουν.  Ο ασθενής παραμένει ο ίδιος άνθρωπος, με σημαντικά βελτιωμένη την αισθητική του προσώπου, αλλά και την λειτουργία του στοματογναθικού συστήματος.  Ιδιαίτερα σημαντικό να αναφερθεί είναι επίσης η βελτίωση στην αυτοπεποίθηση, την αυτοεκτίμηση, την κοινωνική ένταξη και συμμετοχή.

Με βάση  τις συνεχείς εξελίξεις στον ιατροτεχνολογικό εξοπλισμό,   τη διαρκή εκπαίδευση και εξειδίκευση των Χειρουργών του Προσώπου και την εφαρμογή σύγχρονων θεραπευτικών πρωτοκόλλων, οι ορθογναθικές επεμβάσεις αποτελούν σήμερα μια ασφαλή και ενδεδειγμένη επιλογή για να διορθωθούν με επιτυχία  οι διαταραχές στην ανάπτυξη των οστών του σκελετού του προσώπου.