Θέλετε να κλείσετε ραντεβού;

Σπονδυλοπλαστική και κυφοπλαστική Νέες μικροεπεμβατικές μέθοδοι για οστεοποτωτικά κατάγματα

σπονδυλοπλαστική κυφοπλαστική

Σπονδυλοπλαστική κυφοπλαστική: όλα όσα πρέπει να γνωρίζετε!

Οστεοπόρωση

Όπως έχει ορισθεί από τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας, οστεοπόρωση είναι γενικευμένη σκελετική νόσος μειωμένης οστικής μάζας με διαταραχή της αρχιτεκτονικής της και κατά συνέπεια επιρρεπής σε κάταγμα.

Τύποι

Διακρίνονται δύο τύποι οστεοπόρωσης.

Τύπος Ι: Παρατηρείται σε εμμηνοπαυσιακές γυναίκες στις οποίες μειώνονται τα οιστρογόνα. Αναπτύσσεται σε ασθενείς ηλικίας μεταξύ 50 και 70 ετών και μπορεί να προληφθεί.

Τύπος ΙΙ: Παρατηρείται σε ασθενείς άνω των 70 ετών και επιβαρύνει διπλάσιο αριθμό γυναικών παρά ανδρών.

Περίπου 20% των γυναικών και 40% των ανδρών μπορεί να αναπτύξουν δευτεροπαθή οστεοπόρωση οφειλόμενη σε αιτίες όπως λήψη φαρμάκων, υπερθυρεοειδισμός, λέμφωμα κ.α.Στην Αμερική περίπου 1.5 εκατομμύρια άνθρωποι πάσχουν από οστεοπορωτικό κάταγμα κάθε χρόνο. Από αυτούς 700.000 παρουσιάζουν κάταγμα σπονδύλου. Από την ηλικία των 50 ετών μία στις δύο γυναίκες και ένας στους τέσσερις άνδρες αναπτύσσουν οστεοπορωτικό κάταγμα.Περίπου 24% των ασθενών, άνω των 50 ετών, με κατάγματα ισχίου πεθαίνουν σε ένα χρόνο από το κάταγμα. Σε κίνδυνο για οστεοπόρωση είναι κυρίως γυναίκες άνω των 50 ετών.

Επικινδυνότητα

Βασικοί παράγοντες επικινδυνότητας είναι:

1.Ηλικία άνω των 50 ετών.
2.Οι γυναίκες είναι σε μεγαλύτερο κίνδυνο λόγω εμμηνόπαυσης.
3.Οικογενειακό ιστορικό.
4.Σωματότυπος. Γυναίκες με λεπτό σκελετό.
5.Ιστορικό εμμήνου ρύσης και εμμηνόπαυσης. Πρώιμη εμμηνόπαυση αυξάνει τον κίνδυνο.
6.Άνδρες με μειωμένα ποσοστά τεστοστερόνης.
7.Τρόπος ζωής. Κατάχρηση αλκοόλ, κάπνισμα, καθιστική ζωή.
8.Χρόνια νοσήματα. Υπερπαραθυροειδισμός, νόσοι του κολλαγόνου, επιληψία, χρόνια λήψη κορτιζόνης.

Θεραπεία

Ποιες είναι οι θεραπευτικές προσεγγίσεις; 

Περαιτέρω ανάλυση για τα αίτια, τη διάγνωση και τη συντηρητική θεραπεία, είναι πέραν του πονήματος αυτού στο οποίο παρουσιάζονται νεότερες επεμβατικές μέθοδοι για την αντιμετώπιση των καταγμάτων οφειλομένων στην οστεοπόρωση όπως η κυφοπλαστική και η σπονδυλοπλαστική. Η οστεοπόρωση δεν είναι αίτιο πόνου, είναι όμως το κάταγμα που είναι συνέπεια αυτής. Αρχικά κατά την ανάπτυξη, περισσότερος οστίτης ιστός σχηματίζεται από αυτόν που μεταφέρεται εκτός σκελετού. Η οστική μάζα συμπληρώνεται περίπου μέχρι την ηλικία των 30 ετών. Η ανωτέρω αναλογία αλλάζει αργότερα, με συνέπεια να χάνεται περισσότερος οστίτης ιστός από αυτόν που σχηματίζεται. Από την ηλικία των 30 ετών μέχρι και την εμμηνόπαυση οι γυναίκες χάνουν περίπου 1% του σπογγώδους μέρους του οστού και 0,5% του φλοιού των οστών. Τα οιστρογόνα παίζουν σημαντικό ρόλο σε αυτήν την διαδικασία και κατά συνέπεια οι γυναίκες μέχρι την εμμηνόπαυση που τα επίπεδα των οιστρογόνων μειώνονται χάνουν περίπου 2% με 3% του οστού. Τυπικό κάταγμα οστεοπόρωσης εντοπίζεται συνήθως στην κατώτερη θωρακική μοίρα της σπονδυλικής στήλης. Το σπονδυλικό σώμα χάνει 15% με 20% του ύψους του συνήθως στο πρόσθιο τμήμα αυτού, παραμορφώνεται σφηνοειδώς, και καλείται τότε συμπιεστικό κάταγμα. Περίπου το ήμισυ των σπονδυλικών καταγμάτων συμβαίνουν σιωπηρά χωρίς σημαντικό πόνο. Αλλά μπορεί να είναι επώδυνα και να καθιστούν δύσκολη την καθημερινότητα. Μεγαλύτερο ποσοστό αυτών των καταγμάτων επουλώνονται μόνα τους χωρίς ή με επιμονή μικρής έντασης πόνου. Συνήθης αγωγή για αυτά τα κατάγματα είναι τα παυσίπονα, προοδευτική κινητοποίηση και χρήση κηδεμόνων. Εκτίμηση και θεραπεία όμως της υποκείμενης οστεοπόρωσης είναι πολύ σημαντική για να μειώσει τον κίνδυνο. Για την αντιμετώπιση του πόνου των καταγμάτων ο οποίος επιμένει παρά την συντηρητική αγωγή έχουν αναπτυχθεί δύο μικροεπεμβατικές μέθοδοι, η σπονδυλοπλαστική και η κυφοπλαστική.

Σπονδυλοπλαστική

Τι είναι

Ακτινολογικά καθοδηγούμενη μη χειρουργική μικροεπεμβατική μέθοδος για την ενίσχυση του οστεοπωρωτικού σώματος του σπονδύλου που έχει υποστεί κάταγμα. Η σπονδυλοπλαστική αυξάνει τις καθημερινές λειτουργίες του ασθενούς, του επιτρέπει να επανέλθει στην εργασία του και τον προστατεύει από την περαιτέρω επιδείνωση επιπλεγμένου κατάγματος. Επιτυγχάνεται συνήθως στο να μην πονάει ο ασθενής και γίνεται με έγχυση ειδικού υλικού-τσιμέντου διαμέσου ειδικής βελόνας στο σπονδυλικό σώμα.

Προετοιμασία

Σπονδυλοπλαστική κυφοπλαστική: Προετοιμασία του ασθενούς

Είναι σημαντική η κλινική εκτίμηση του ασθενούς που περιλαμβάνει πλήρη ακτινολογικό και αιματολογικό έλεγχο καθώς και λεπτομερή κλινική εξέταση. Ο ακτινολογικός έλεγχος συνίσταται σε απλές ακτινογραφίες, σπινθηρογράφημα οστών και μαγνητική τομογραφία. Πριν από την επέμβαση ο ασθενής πρέπει να είναι νηστικός για τουλάχιστον έξι ώρες. Εάν ο ασθενής είναι διαβητικός τότε ακολουθούνται οι οδηγίες του διαβητολόγου. Εάν ο ασθενής παίρνει αντιπηκτικά θα πρέπει να τα διακόψει τουλάχιστον 3 έως 5 ημέρες πριν. Εάν υπάρχουν ειδικοί λόγοι για να μην διακοπούν τότε ο ασθενής παραμένει και παρακολουθείται μετά την επεμβατική πράξη στο νοσοκομείο.

Επέμβαση

Σπονδυλοπλαστική κυφοπλαστική: Διαδικασία επέμβασης

Πριν από την επέμβαση χορηγείται μικρή δόση ηρεμιστικών , ενδοφλέβιος αντιβίωση ενώ στην περιοχή της επέμβασης γίνεται τοπική αναισθησία. Κατόπιν διαμέσου μίας μικρής τομής του δέρματος και με την καθοδήγηση ακτινολογικού μηχανήματος η ειδική βελόνα εισέρχεται στο σπονδυλικό σώμα. Όταν η βελόνα φθάσει στη σωστή θέση τότε γίνεται έγχυση τσιμέντου το οποίο γρήγορα γίνεται συμπαγές, το πολύ σε 10 με 20 λεπτά. Η επέμβαση διαρκεί περίπου δύο ώρες και μπορεί να γίνει αξονική τομογραφία ελέγχου μετά. Συνήθως ο ασθενής εξέρχεται από το Νοσοκομείο την ίδια περίπου ημέρα αλλά αυτό εξαρτάται από την ηλικία του, την βαρύτητα της βλάβης, τις υποκείμενες νόσους καθώς και από τη βοήθεια που θα έχει στο σπίτι. Για δύο με τρεις ημέρες μπορεί να είναι επώδυνη η περιοχή που έγινε η ένεση που αντιμετωπίζεται με ήπια ή και χωρίς καθόλου αναλγητικά φάρμακα.

Πλεονεκτήματα

Μετά την επέμβαση μειώνεται σημαντικά ή δεν υπάρχει καθόλου πόνος και έτσι μειώνονται ή διακόπτονται τα αναλγητικά φάρμακα. Οι περισσότεροι ασθενείς είναι χωρίς συμπτώματα ενώ περίπου το 75% των ασθενών ανακτούν κινητικότητα και γίνονται πιο ενεργητικοί, πράγμα που βοηθάει στην θεραπεία της οστεοπόρωσης.

Κίνδυνοι

Συνήθως η σπονδυλοπλαστική είναι μία ασφαλής μέθοδος. Μπορεί όμως να επιμολυνθεί το επεμβατικό πεδίο, να συμβούν μικροαιμορραγίες και να αυξηθεί ο τοπικός πόνος. Πάρεση ή παράλυση των κάτω άκρων είναι εξαιρετικά σπάνια. Μικρή ποσότητα τσιμέντου μπορεί να διαφύγει του σπονδυλικού σώματος και εκτός εάν μεταφερθεί στον σπονδυλικό σωλήνα, δεν δημιουργείται πρόβλημα.

Περιορισμοί της μεθόδου σπονδυλοπλαστικής

• Δεν γίνεται για δισκοκήλη ή αρθριτικού τύπου πόνο.
• Δεν συνιστάται σε νέους ασθενείς.
• Δεν χρησιμοποιείται για πρόληψη οστεοπορωτικών καταγμάτων αλλά για οστεοπορωτικά κατάγματα που δεν ανταποκρίνονται σε συντηρητική αγωγή.
• Δεν χρησιμοποιείται για να διορθώσει την κύφωση της σπονδυλικής στήλης αλλά για να την κρατήσει από την επιδείνωση.
• Είναι δύσκολη η εφαρμογή της σε ασθενείς με σοβαρά αναπνευστικά προβλήματα.
• Ασθενείς με πωρωμένα κατάγματα δεν χρειάζονται σπονδυλοπλαστική.

Κυφοπλαστική

Είναι μια διαδερμική μικροεπεμβατική μέθοδος η οποία μπορεί να γίνει με τοπική ή γενική αναισθησία.
Η κυφοπλαστική γίνεται για τρεις κυρίως λόγους:
1. Ελάττωση ή εξάλειψη του πόνου
2. Πρόληψη επιδείνωσης του κατάγματος
3. Αποκατάσταση της φυσιολογικής ανατομικής γραμμής της σπονδυλικής στήλης
Σαν γενικός κανόνας για τα ανωτέρω το νωρίτερο που γίνεται η κυφοπλαστική το καλύτερο για την αποκατάσταση της ανατομίας της σπονδυλικής στήλης

Σπονδυλοπλαστική Κυφοπλαστική: Παράγοντες που οδηγούν σε πρώιμη επέμβαση με κυφοπλαστική είναι:

1.Σημαντικός πόνος μη ανταποκρινόμενος σε φάρμακα.
2.Αδυναμία βάδισης ή όρθια στάση
3.Κατάγματα με σημαντική καθίζηση και σφηνοειδή παραμόρφωση
4.Κατάγματα με προοδευτική καθίζηση
5.Κατάγματα θωρακοοσφυικής περιοχής.
6.Πολλαπλά κατάγματα

Εάν ένα κάταγμα έχει πωρωθεί όπως μπορεί να φανεί με μαγνητική τομογραφία ή σπινθηρογραφικό έλεγχο τότε η μέθοδος της κυφοπλαστικής δεν είναι αναγκαία.

Περιγραφή της μεθόδου

Ο ασθενής τοποθετείται πρηνής και η εξέταση γίνεται με τοπική ή γενική αναισθησία. Διαμέσου δύο πολύ μικρών τομών του δέρματος δεξιά και αριστερά της σπονδυλικής στήλης, ειδικοί οδηγοί-κάνουλες οδηγούνται στο σπονδυλικό σώμα κάτω από ακτινολογική καθοδήγηση.Διαμέσου της κάνουλας-οδηγού εισάγεται ένα ειδικό μπαλόνι και τοποθετείται μέσα στο σώμα του σπονδύλου αριστερά και δεξιά. Μετά το μπαλόνι φουσκώνεται και διατείνεται με σκοπό να επαναφέρει το ύψος του σπονδύλου. Αφού γίνει αυτό, τα μπαλόνια ξεφουσκώνονται και αφαιρούνται αφήνοντας μία κοιλότητα στο σπονδυλικό σώμα. Τότε διαμέσου της κάνουλας γίνεται έγχυση τσιμέντου το οποίο γίνεται συμπαγές σε λίγα λεπτά. Ο ασθενής κινητοποιείται άμεσα και εξέρχεται του νοσοκομείου την επόμενη ημέρα. Χορηγείται ήπια αναλγησία για τις επόμενες 3-4 ημέρες.

Αποτελέσματα

Από μεγάλες σειρές προκύπτει ότι το 80%-90% των ασθενών που έχουν υποβληθεί σε κυφοπλαστική είναι χωρίς πόνους από τις πρώτες δύο εβδομάδες. Αποκατάσταση του ύψους του σπονδυλικού σώματος επιτυγχάνεται στο 50%-90% των ασθενών.Οι επιπλοκές είναι οι ίδιες με την σπονδυλοπλαστική.

Συμπεράσματα

Για ασθενείς με επώδυνα οστεοπορωτικά συμπιεστικά κατάγματα όπου η συντηρητική θεραπεία έχει αποτύχει, οι δύο νέες αυτές μικροεπεμβατικές πράξεις, η σπονδυλοπλαστική και η κυφοπλαστική μπορούν να βοηθήσουν, απομακρύνοντας γρήγορα τον πόνο και καθιστώντας τους ασθενείς εκ νέου ενεργητικούς.

    Ζητήστε ραντεβού online




    Πατώντας αποδοχή, συναινείτε στη συλλογή ή/και επεξεργασία των παραπάνω στοιχείων σας από την Ευρωκλινική, αποκλειστικά για την αποστολή ενημερώσεων σχετικά με νέες υπηρεσίες, προϊόντα και δράσεις μας. Περισσότερα εδώ

    ή καλέστε μας στα: 210 64 16 800 & 210 64 16 801