Η διαχείριση βάρους γίνεται όλο και πιο σημαντική καθώς τα τελευταία χρόνια, το ποσοστό της παχυσαρκίας έχει τριπλασιαστεί σε παγκόσμιο επίπεδο. Ένας δείκτης εκτίμησης του βαθμού της παχυσαρκίας είναι ο Δείκτης Μάζας Σώματος (ΔΜΣ-το αποτέλεσμα δηλαδή της διαίρεσης του βάρους ενός ατόμου σε κιλά, με το τετράγωνο του ύψους  του σε μέτρα). Έτσι όποιος έχει ΔΜΣ 25-29,9kg/m² χαρακτηρίζεται ως υπέρβαρος, ενώ όποιος έχει ΔΜΣ ≥30kg/m² ως παχύσαρκος.

Το 2016 υπολογίστηκε ότι σε παγκόσμιο επίπεδο το 39% των ενηλίκων είναι υπέρβαροι και το 13% παχύσαρκοι. Στην Ελλάδα, το 53,7% των ενηλίκων άνω των 20 ετών είναι υπέρβαροι ενώ το 20,1% παχύσαρκοι, δείχνοντας πως και στη χώρα μας η παχυσαρκία έχει λάβει διαστάσεις επιδημίας. Αντιλαμβανόμαστε λοιπόν ότι εάν η αύξηση της συχνότητας της παχυσαρκίας συνεχιστεί με τον ίδιο ρυθμό, το 2030 ο μισός πληθυσμός της γης θα πάσχει από αυτή.

Η παχυσαρκία έχει αποδειχθεί πως αποτελεί προδιαθεσικό παράγοντα για:

-Καρδιαγγειακά νοσήματα (έμφραγμα μυοκαρδίου, αγγειακό εγκεφαλικό επεισόδιο, κλπ)

-Σακχαρώδη Διαβήτη

-Μυοσκελετικές παθήσεις

-Καρκίνο (ενδομητρίου, ωοθηκών, προστάτη, ήπατος, χολής, νεφρών και εντέρου)

-Σύνδρομο υπνικής άπνοιας

Ο αντίκτυπος των παραπάνω αφορά όχι μόνο στην ποιότητα ζωής αλλά και στην επιβίωση των ασθενών.

Την ίδια στιγμή, ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας σημειώνει ότι η παχυσαρκία ευθύνεται για 2,8 εκατ. θανάτους ετησίως. Εστιάζοντας στην οικονομική πτυχή της παχυσαρκίας, φαίνεται πως το κόστος της σε παγκόσμιο επίπεδο αγγίζει τα 2 τρις. δολάρια ετησίως, τα οποία αφορούν όχι μόνο στην απώλεια οικονομικής παραγωγικότητας αλλά και στα κόστη των υγειονομικών συστημάτων για περίθαλψη και νοσηλείες  καθώς και στις επενδύσεις που απαιτούνται για την αντιμετώπιση των συνεπειών της παχυσαρκίας.

Είναι αδήριτη ανάγκη λοιπόν η αντιμετώπιση της παχυσαρκίας. Πριν καταφύγουμε στα φαρμακευτικά ή και στα χειρουργικά όπλα που υπάρχουν πλέον για την αντιμετώπισή της, στο ιατρείο Παχυσαρκίας του Πολυιατρείου της Ευρωκλινικής «ΣΗΜΕΙΟ Δ.Υ.Ο.» εφαρμόζουμε μια εξειδικευμένη και εξατομικευμένη μέθοδο απώλειας βάρους βασισμένη στα τελευταία επιστημονικά δεδομένα σχετικά με τις δίαιτες μειωμένων υδατανθράκων όπως προτείνονται και στις πρόσφατες οδηγίες της Αμερικάνικης Διαβητολογικής Εταιρείας (ADA).

Πρόκειται για ένα ιατρικά αναπτυγμένο πρόγραμμα τεσσάρων φάσεων, κατά τις οποίες παρέχεται η ιδανική πρόσληψη πρωτεΐνης, με ταυτόχρονη χαμηλή πρόσληψη υδατανθράκων. Το πρόγραμμα αυτό είναι εξατομικευμένο, δηλαδή προσαρμοσμένο στις ανάγκες του κάθε ατόμου.

Ανάλογα με την κατάσταση της υγείας αλλά και των στόχων του ασθενούς, ο ιατρός μπορεί να κατατάξει τον ασθενή του στις ακόλουθες 4 φάσεις απώλειας βάρους:

• Κετογονικές αγωγές επαρκών πρωτεϊνών και πολύ χαμηλών υδατανθράκων (VLCKD): Φάση 1 (πρωτεϊνική διατροφή) και Φάση 2 (επιλεκτική διατροφή).
• Μη-κετογονικές αγωγές χαμηλών θερμίδων, υδατανθράκων και γλυκαιμικού φορτίου: Φάση 3 (σταδιακή διατροφή, χωρισμένη σε 4 μέρη) και Φάση 4 (ισορροπημένη μεσογειακή διατροφή).

Η φάση από την οποία θα ξεκινήσετε θα αποφασιστεί από την ιατρό του τμήματος και θα εξαρτηθεί από το επιθυμητό βάρος που θέλετε να φτάσετε, τη σύνθεση του σώματός σας και τις διατροφικές σας συνήθειες.

Στο πλαίσιο του προγράμματος δίνεται η δυνατότητα της εξατομικευμένης ψυχο-συμπεριφορικής αξιολόγησης αλλά και καθοδήγησης του ασθενούς.

Μερικές φορές, χωρίς να το καταλάβουμε αλλάζουμε τη διατροφική μας συμπεριφορά και τις συνήθειες μας, ανάλογα με τα συναισθήματά μας και το επίπεδο της ψυχικής μας φόρτισης. Το υπερβολικό φαγητό, αντί για μια φυσιολογική απάντηση στην πείνα -όπως και θα έπρεπε να είναι- μπορεί να γίνει ένας τρόπος διαχείρισης συναισθημάτων, όπως είναι το άγχος ή η πλήξη.

Καθ’ όλη τη διάρκεια του προγράμματος απώλειας βάρους, παρέχεται δυνατότητα ιατρικής υποστήριξης, λαμβάνοντας υπόψιν τέτοιου είδους κίνητρα και συναισθηματικούς παράγοντες. Παράλληλα, η ενίσχυση των συναισθημάτων αυτοεκτίμησης φαίνεται πως συμβάλλει στην ταχύτερη απώλεια βάρους.

Η ασφάλεια και η αποτελεσματικότητα ενός τέτοιου προγράμματος απώλειας βάρους έχουν αποδειχθεί ευρέως από πολλές μελέτες σχετικά με την παχυσαρκία και τις μεταβολικές επιπλοκές της και ειδικότερα σε ασθενείς με σακχαρώδη διαβήτη τύπου 2.

Συγκεκριμένα, σε αυτή την ομάδα των ασθενών φαίνεται πως η απώλεια βάρους θα οδηγήσει σε βελτίωση του γλυκαιμικού ελέγχου, με  μείωση ή και διακοπή της φαρμακευτικής αγωγής,* βελτίωση των δεικτών του μεταβολικού συνδρόμου, μείωση της φλεγμονής αλλά και βελτίωση της υπνικής άπνοιας και των συνεπειών αυτής.

Διαχείριση Βάρους – Συνοψίζοντας, στόχοι του προγράμματος είναι:

1. Η απώλεια βάρους και
2. Η διατροφική εκπαίδευση

Ο ασθενής με αυτό τον τρόπο πετυχαίνει:

• Ταχεία και ασφαλή απώλεια βάρους (τις πρώτες 40 ημέρες αναμένεται απώλεια του 10% περίπου του σωματικού βάρους)
• Απώλεια κατά βάση λιπώδους μάζας με ταυτόχρονη προστασία του μυϊκού ιστού και
• Αλλαγή των διατροφικών συνηθειών ώστε να διασφαλιστεί η μακροχρόνια διατήρηση του βάρους

(Αφορά φάσεις Ι & ΙΙ της μεθόδου,Yancy et al., 2005, Hammer et al., 2008, Mraz et al., 2011, Katsilambros 2012 ,Poulain et al., 2006, American Diabetes Association Standards of Medical Care in Diabetes. Obesity management)