Χρήσιμες πληροφορίες για τον ίλιγγο:

Δέκα σημαντικές ερωτήσεις για τη διάγνωση του ιλίγγου που ίσως θα πρέπει να σας οδηγήσει να εξεταστείτε από ιατρό:

1. Έχετε ζάλη η οποία είναι περιστροφική η αισθάνεστε κίνηση του σώματος σας;
2. Η ζάλη σας εμφανίζεται σε κίνηση ή σε σταθερή θέση;
3. Όταν έχετε ζάλη αυτή συνοδεύεται από μείωση στην ακοή / μπούκωμα στα αυτιά / βουητά;
4. Έχετε ζάλη που συνδέεται χρονικά με πονοκεφάλους;
5. Έχετε αστάθεια στο βάδισμα ή και συχνές πτώσεις;
6. Έχετε ζάλη στο σήκωμα η το ξάπλωμα η την αλλαγή πλευρού στο κρεβάτι;
7. Έχετε ζάλη σε συνθήκες άγχους;
8. Έχετε στο ιστορικό σας κάποια επέμβαση στα αυτιά, υγρό που έτρεχε από τα αυτιά η λήψη κάποιου φαρμάκου που μείωσε την ακοή σας;
9. Πάσχετε από κάποιο γνωστό νευρολογικό πρόβλημα (παλιό εγκεφαλικό η σκλήρυνση κατά πλάκας);
10. Κάνετε ίλιγγο όταν σηκώνετε κάποιο βάρος η σφίγγεστε;

ΙΛΙΓΓΟΣ ΚΑΙ ΖΑΛΗ: ΤΟ ΑΠΕΙΛΗΤΙΚΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΜΕ ΤΑ ΠΟΛΛΑ ΠΡΟΣΩΠΑ

Τι είναι ο ίλιγγος;

Ως ίλιγγο ορίζουμε το αίσθημα της περιστροφής του περιβάλλοντος γύρω από τον άρρωστο ή της περιστροφής του αρρώστου γύρω από το περιβάλλον. Ο ίλιγγος είναι το πλέον αγωνιώδες σύμπτωμα της διαταραχής της ισορροπίας και κατά κανόνα οφείλεται σε πρόβλημα του λαβυρίνθου.

Τι είναι η ζάλη;

Η ζάλη είναι ένα πιο σύνθετο ενόχλημα που μπορεί να περιλαμβάνει το αίσθημα απώλειας της ισορροπίας, την ψευδαίσθηση ότι κάποιος σπρώχνει τον άρρωστο, ότι το κεφάλι του είναι ελαφρύ, ότι δεν έχει σταθερό βάδισμα, ότι το κεφάλι του κινείται και το σώμα είναι ασταθές.

Πόσο σημαντικό πρόβλημα για την υγεία είναι η ζάλη και ο ίλιγγος;

Το αίσθημα της ζάλης και των ιλίγγων είναι μια δυσάρεστη και πολλές φορές αγωνιώδης εμπειρία την οποία έχει βιώσει η πλειοψηφία των ανθρώπων σε κάποια στιγμή της ζωής τους. Ευτυχώς, όμως, στις περισσότερες περιπτώσεις δεν πρόκειται για μια απειλητική για τη ζωή κατάσταση, που επηρεάζει, ωστόσο, σοβαρά την ποιότητα της ζωής.

Πώς προσεγγίζεται ο ασθενής με ίλιγγο και ζάλη;

Το πιο σημαντικό μέρος της εξέτασης του ασθενούς με ίλιγγο είναι το λεπτομερές ιστορικό. Ο χρόνος εμφάνισης, η διάρκεια, ο ακριβής τύπος της ζάλης ή ιλίγγου, η ύπαρξη άλλων συμπτωμάτων, όπως βουητά, βαρηκοΐα ή μπούκωμα στο αυτί και ο αριθμός των κρίσεων παίζουν τεράστια σημασία για τη διάγνωση. Επίσης, πρέπει να αναζητηθούν και να αποκλειστούν όλα τα άλλα ιατρικά προβλήματα (καρδιολογικά, αιματολογικά, ορμονολογικά) που μπορεί να προκάλεσαν τα συμπτώμτα, ενώ ποτέ δεν πρέπει να ξεχνάμε και την πιθανότητα να σχετίζεται η ζάλη με λήψη φαρμάκων. Από εκεί και πέρα, ο ΩΡΛ, αφού κάνει μια λεπτομερή κλινική εξέταση, θα χρησιμοποιήσει το σύνολο των σύγχρονων και παλιότερων εξετάσεων ελέγχου του λαβυρίνθου που θα στηρίξουν τη διάγνωση της αιτίας του ιλίγγου και της ζάλης. Τέτοιες εξετάσεις είναι το τονικό ακοόγραμμα, η νυσταγμογραφία, τα ακουστικά προκλητά δυναμικά, η κοχλιογραφία, η δοκιμασία σε ταλαντευόμενο έδρανο, τα προκλητά αιθουσαία μυογενή δυναμικά και η ισορροπομετρία. Επίσης, εναπόκειται στην κρίση του ιατρού να ζητήσει και κάποια απεικονιστική εξέταση (αξονική ή μαγνητική τομογραφία) για να καταλήξει στη διάγνωση. Από τη στιγμή που θα τεθεί η διάγνωση και βρεθεί το αίτιο που προκαλεί τη ζάλη ή τον ίλιγγο, τότε η θεραπεία στηρίζεται στην επίλυση του αιτίου αυτού, με τους τρόπους που αναφέρθηκαν ανά αίτιο. Η φαρμακευτική αγωγή εξατομικεύεται αναλόγως της περίπτωσης και πάντα απαιτείται καλή συνεργασία-σχέση ιατρού ασθενούς.